متاسفانه ما مردم ایران، انسانهای احساساتی ای هستیم و نظام جمهوری اسلامی کمال استفاده را از این خاصیت ما برده و خواهد برد.
فرض کنیم که به ما یک اسلحه داده اند برای نشانه گیری تعدادی هدف. هدفهای کوچکتر در نزدیکی ما هستند و هدف بزرگ و نهایی در فاصله ای دور. زمان کمی هم داریم. این اولین بار است که سلاح به دست گرفته ایم و میخواهیم شلیک کنیم. هدفهای کوچک 1 امتیاز دارند و هدف نهایی برد کامل. باید چکار کرد؟ تمام فشنگهایمان را خرج هدفهای کوچک کنیم؟ برای گرفتن فقط امتیازهای یک تایی؟ یا تمام گلوله ها را به سمت هدف نهایی شلیک کنیم؟
بلایی که رژیم امروز بر سر ما آورده همین است؛ ما سرگرم هدفهای یک امتیازی شده ایم. فرض ما بر این شده که هدف نهایی دست نیافتنی شده و به همین امتیاز های کم بسنده می کنیم از خوشحال از مسابقه خارج می شویم.
کافیست کمی به اتفاقات روزمره و خبرهای کوچک و بزرگ اطرافمان دقت کنیم؛
یک روز سرگرم انتخابات بنفش می شویم. روزی سرگرم بردن ها و خوردنهای تیم احمدی نژادی می شویم . یه روز حرف از سبد کالا می شود. روز بعد گروگان گیری مرزبانان. روزی دیگر نجات آنها و کشته شدن و روزهای بعد سرگرم حواشی آن می شویم. روزی سرگرم قیمت دلار و سکه می شویم .روزی سرگرم حرفهای جنجالی اکبر هاشمی رفسنجانی می شویم. روزی سرگرم اعدام ریحانه جباری. فردایش ناراحت از اینکه اعدام شد یا خوشحال از اینکه اعدامش نشد. روزی سرگرم فیلم اعدام در خیابان. یک روز سرگرم سوریه و روزی سرگرم اکراین. روز دیگر فیلم زورگیری در روز روشن. روزی سرگرم ثبت نام یارانه و حرف و حدیثهایی که از انصراف و عدم انصراف زده می شود. روزی قیمت بنزین و آب و گاز و برق و تلفن . یک روز پولهایی که از جیب ملت در سوریه آدم می کشند و روزی هم بیمارستانی در عراق با پول مردم ایران. . روزی ریز گرد می آید. روزی هوای آلوده. روزی دریاچه ارومیه خشک می شود و روزی هم استقلال پنچم و پرسپولیس دوم و در خوزستان شادی اندک. یک روز نماینده ایران برای سازمان ملل سرمان را گرم می کند و روزی هم جسد ایران شناس آمریکایی. یک روز اشتون، یک روز ظریف . یک روز هم .....
نه اینکه موضوعات جاری کشور بی اهمیت باشند، نه. اما باید به دنبال حل ریشه ای مشکلات بود و گرنه تا ابد هر روزمان به همین ترتیب خواهد گذشت.
و به همین ترتیب 365 روز سالمان می گذرد
در حالی که رهبر دیکتاتور نظام بر مسند حکومت استبدادیش آسوده نشسته. قوه قضائیه به و مجلس و دولت و مجمع تشخیص مصلحت و خبرگان رهبری و .... آسوده ی آسوده ی آسوده... چون ما سر گرم گرفتن امتیازهای کوچکیم. هدف نهایی را فراموش کرده ایم. و گاهی نظام به عمد امتیازی کوچک می دهد تا کمی فرصت داشته باشد برای ایجاد سرگرمی ای دیگر.
 |
| هدف اصلی باید نابود شود.رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی. |
باید خواهان براندازی اصل ولایت فقیه، رژیم دیکتاتوری جمهوری اسلامی و حکومت آخوندی باشیم.
حسن دلیریان
حسن دلیریان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر