بنقل از کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛
«چگونه حکومت با ابروی کسانی بازی می‌کند که هنوز اتهامشان ثابت نشده است و کاملا برخلاف معیارهای انسانی و حتی قانون اساسی عمل می‌کند؟»
به دنبال پخش اعترافات چند زندانی اهل‌سنت طی هفته اخیر در مستندی به نام "سناریو" از شبکه خبر تلویزیون دولتی ایران، زندانیان اهل سنت رجایی‌شهر، اوین و قزلحصار در اعتراض به پخش آن نامهای منتشر کردند.
نسخه‌ای از این نامه در اختیار کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی قرار گرفته است که می‌خوانید.
سناریوی سوخته
لقمان و بشیر آخرین تکیه‌گاه حکومت برای توجیه ظلم و کشتارهای چندین ساله اهل سنت در پی افشاگری رسانه‌ها و سازمان‌های منصف حقوق بشری در مورد فجایع و ستمگری‌های رژیم ایران در رابطه با اهل سنت حکومت کاملا وحشت‌زده و نسنجیده در پی توجیه کردن و مخفی کردن وقایع آشکار شده برآمده است که نمونه آن، ساختن مستند دروغین غیر مستند "سناریو" است که غیر مستند بودن آن برای هر عاقلی از زاویه‌های مختلف قابل مشاهده است.
۱. چرا لقمان و بشیر در طول این ۵ سال از سلول‌های وزارت اطلاعات خارج نشده‌اند برعکس تمام دستگیرشدگان اهل سنت و هر بار یک شکل آنها را نشان می‌دهد؛ یک بار با ریش، یک بار بی ریش، یک بار با موی بلند و یک بار کوتاه!؟
۲. چرا لقمان و بشیر به زندان عمومی منتقل نمی‌شوند و چرا نباید انسان‌های دیگر را ببینند؟
۳. چرا حکومت از 6 جوانی که اعدام کرد، هیچ فیلمی پخش نکرد و چرا هیچ‌کسی از این به قول رژیم تروریست‌ها صحبت نکرد و کاملا در خفا کشته شدند؟
۴. چرا حکومت از حامد و جمشید و جهانگیر و کمال هیچ فیلمی پخش نکرد و چگونه اینان به اعدام محکوم شدند در حالی که مصاحبه‌های تصویری ایشان بیانگر خباثت رژیم و بی‌گناهی ایشان است؟
۵. چگونه حکومت با آبروی کسانی بازی می‌کند که هنوز اتهامشان ثابت نشده است و کاملا برخلاف معیارهای انسانی و حتی قانون اساسی عمل می‌کند؟
آیا تمام اینها نشان‌دهنده وحشت‌زدگی و دستپاچگی آخوندهای تندرو رژیم و بی‌مخ‌های وزارت اطلاعات نیست؟
با نگاهی تیزبینانه می‌توان دریافت که حکومت چگونه در مقابله با روشنگری رسانه‌های اهل سنت و سازمان‌های منصف حقوق بشری درمانده است و دست به گریبان هر حقه و نیرنگی شده است. اما بازتاب سیاست‌های ظالمانه وزارت اطلاعات و صدا و سیما نیز تاثیرات بدی بر اذهان عمومی و همچنین بر خانواده‌های زندانیان اهل سنت خواهد گذاشت که این سیاست قدیمی (تفرقه بنداز و حکومت کن) را به یاد ما می‌آورد.
حکومت با استفاده از کسانی که منتسب به اهل سنت هستند و با گذاشتن نامهای شیخ‌الاسلام و کارشناس به آنان، سعی دارد تا در میان جمعیت اهل سنت دو دسته‌گی ایجاد کند؛ دسته‌ای معلوم‌الحال و طرفدار حکومت و جیره‌خوار خزانه و گروهی نیز از اهل سنت منتقد سیاست نظام که در آخر نیز با اتهام وهابیت، سلفیت و وابستگی خارجی به گوشه‌ای رانده می‌شوند و اما تاثیرات روحی و روانی بر خانواده‌های زندانیان اهل سنت نیز گوشه‌ای دیگر از ادامه سیاست سرکوب اهل سنت است.
ایمان کردستانی
نماینده زندانیان اهل سنت زندان رجایی‌شهر، اوین و قزلحصار
به دنبال پخش اعترافات چند زندانی اهل‌سنت طی هفته اخیر در مستندی به نام "سناریو" از شبکه خبر تلویزیون دولتی ایران، زندانیان اهل سنت رجایی‌شهر، اوین و قزلحصار در اعتراض به پخش آن نامهای منتشر کردند.
نسخه‌ای از این نامه در اختیار کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی قرار گرفته است که می‌خوانید.
سناریوی سوخته
لقمان و بشیر آخرین تکیه‌گاه حکومت برای توجیه ظلم و کشتارهای چندین ساله اهل سنت در پی افشاگری رسانه‌ها و سازمان‌های منصف حقوق بشری در مورد فجایع و ستمگری‌های رژیم ایران در رابطه با اهل سنت حکومت کاملا وحشت‌زده و نسنجیده در پی توجیه کردن و مخفی کردن وقایع آشکار شده برآمده است که نمونه آن، ساختن مستند دروغین غیر مستند "سناریو" است که غیر مستند بودن آن برای هر عاقلی از زاویه‌های مختلف قابل مشاهده است.
۱. چرا لقمان و بشیر در طول این ۵ سال از سلول‌های وزارت اطلاعات خارج نشده‌اند برعکس تمام دستگیرشدگان اهل سنت و هر بار یک شکل آنها را نشان می‌دهد؛ یک بار با ریش، یک بار بی ریش، یک بار با موی بلند و یک بار کوتاه!؟
۲. چرا لقمان و بشیر به زندان عمومی منتقل نمی‌شوند و چرا نباید انسان‌های دیگر را ببینند؟
۳. چرا حکومت از 6 جوانی که اعدام کرد، هیچ فیلمی پخش نکرد و چرا هیچ‌کسی از این به قول رژیم تروریست‌ها صحبت نکرد و کاملا در خفا کشته شدند؟
۴. چرا حکومت از حامد و جمشید و جهانگیر و کمال هیچ فیلمی پخش نکرد و چگونه اینان به اعدام محکوم شدند در حالی که مصاحبه‌های تصویری ایشان بیانگر خباثت رژیم و بی‌گناهی ایشان است؟
۵. چگونه حکومت با آبروی کسانی بازی می‌کند که هنوز اتهامشان ثابت نشده است و کاملا برخلاف معیارهای انسانی و حتی قانون اساسی عمل می‌کند؟
آیا تمام اینها نشان‌دهنده وحشت‌زدگی و دستپاچگی آخوندهای تندرو رژیم و بی‌مخ‌های وزارت اطلاعات نیست؟
با نگاهی تیزبینانه می‌توان دریافت که حکومت چگونه در مقابله با روشنگری رسانه‌های اهل سنت و سازمان‌های منصف حقوق بشری درمانده است و دست به گریبان هر حقه و نیرنگی شده است. اما بازتاب سیاست‌های ظالمانه وزارت اطلاعات و صدا و سیما نیز تاثیرات بدی بر اذهان عمومی و همچنین بر خانواده‌های زندانیان اهل سنت خواهد گذاشت که این سیاست قدیمی (تفرقه بنداز و حکومت کن) را به یاد ما می‌آورد.
حکومت با استفاده از کسانی که منتسب به اهل سنت هستند و با گذاشتن نامهای شیخ‌الاسلام و کارشناس به آنان، سعی دارد تا در میان جمعیت اهل سنت دو دسته‌گی ایجاد کند؛ دسته‌ای معلوم‌الحال و طرفدار حکومت و جیره‌خوار خزانه و گروهی نیز از اهل سنت منتقد سیاست نظام که در آخر نیز با اتهام وهابیت، سلفیت و وابستگی خارجی به گوشه‌ای رانده می‌شوند و اما تاثیرات روحی و روانی بر خانواده‌های زندانیان اهل سنت نیز گوشه‌ای دیگر از ادامه سیاست سرکوب اهل سنت است.
ایمان کردستانی
نماینده زندانیان اهل سنت زندان رجایی‌شهر، اوین و قزلحصار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر