وقتی یه آدم کج و کوله میاد می گه عده ای با نام شواری امنیت ملی در مورد موضوعی به جمع بندی رسیدن و رهبر هم بر اون صحه گذاشته و دیگه کسی نباید حرفی بزنه؛ باید به چند نکته دقت کرد:
1- اولا رهبر که نه، شازده پسر ایشون یعنی سید مجتبی خامنه ای تصمیم به حصر گرفته و شورای امنیت ملی که مواجب بگیر های پدر هستند روی اون تصمیم صحه گذاشتن.
2- دوما مگر مملکت قانون نداره؟ (البته من شخصا می دونم که نداره) پس قوه ی قضائیه چه کاره هست که در این مورد تصمیمی نگرفته.
3- در یک دعوا حداقل دو جبهه وجود داره، اگر قرار باشه به موضوع دعوایی رسیدگی بشه باید به هردو جبهه رسیدگی می شد ( مظورم طرف احمدی نژاد و طرف موسوی ،کروبی با هم )
4- در مملکتی که یک آدمی در گوشه ای از وبلاگش لیچار بار سید علی خامنه ای کرده یا اعدام می شود و یا زیر شکنجه ی مزدوران رژیم کشته می شود، آن وقت موسوی و کروبی که به گفته ی جناح حاکم از خط قرمز ها و از رهبری هم عبور کردند چرا فقط حصر؟ اگر قانون برای همه یکسان است پس چرا برای بعضی یکسان تر است؟!
5- اگر شورای امنیت ملی و رهبر( بخوانید رهبر، ترجمه کنید مجتبی خامنه ای ) به تنهایی می توانند در مورد مسالی اینچنینی و ملی که خیل عظیمی از مردم هم به ماجرا ربط داشتند به همین سادگی تصمیم گیری کنند و کسی هم نباید حرفی بزند و سوالی کند و جوابی بخواهد، خوب پس دیگر چرا مجلس و ریاست جمهوری و قوه ی قضائیه و .. داریم؟ رهبر که به این قشنگی دارند دیکتاتوری خود را انجام می دن ، چرا ثروت کشور رو می ریزن تو جیب عده ای به نام نماینده مجلس و وزیر و وکیل و .... بزارن تو جیب آقا مجتبی در حساب سوئیس و کانادای ایشان بلکه ایشون تصمیم اتخاذ کردن یه بچه ی چند میلیون پوندی دیگه درست کنن.
*لازمه توضیح بدم این مطلب اصلا در جهت دفاعیه ای از مهدی کروبی و میر حسین موسوی نیست.
رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری: وقتی شورای امنیت ملی بعد از بررسی لازم به جمع بندی " حصر سران فتنه" رسیده اند و رهبر هم بر آن "صحه" گذاشت نباید حرفی و انقلتی وجود داشته باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر